-
1 orzecze|nie
Ⅰ sv ⇒ orzec Ⅱ n 1. Prawo (wyrok) ruling, adjudication- wydać orzeczenie o czymś to make a ruling on sth2. książk. (opinia) statement- orzeczenie lekarskie a medical certificate3. Jęz. predicate- orzeczenie imienne a nominal predicate- orzeczenie proste a simple predicate- orzeczenie rozwinięte a complex predicate- orzeczenie złożone a complex predicateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > orzecze|nie
См. также в других словарях:
orzeczenie — n I; lm D. orzeczenieeń 1. rzecz. od orzec. 2. «sąd, zdanie, opinia, decyzja» Orzeczenie lekarskie. Wydać orzeczenie o niezdolności do pracy. 3. jęz. «część zdania (wyraz lub wyrazy), za pomocą której orzeka się o podmiocie zdania; wyraża ona… … Słownik języka polskiego
rozwinięty — rozwiniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwinąć (p. rozwijać) rozwinięty w użyciu przym. 1. «taki, który się rozwinął, który osiągnął odpowiedni stopień rozwoju; mający cechy fizyczne lub umysłowe właściwe danemu wiekowi lub… … Słownik języka polskiego
zdanie — n I 1. rzecz. od zdać. 2. lm D. zdań «wypowiedzenie, myśl wyrażona słowami» Długie, treściwe zdanie. Napisać na kartce kilka zdań. Objaśnić coś w kilku zdaniach. Urwać w pół zdania. Wtrącić, zacytować, przytoczyć zdanie. ◊ pot … Słownik języka polskiego
